EEN BIJBELSTUDIE VAN FRANK OUWENEEL: “WEDERGEBOORTE, EEUWIG LEVEN, DE HEMEL EN DE EEUWIGHEID” (Deel 3)

WEDERGEBOORTE; de grens van “het nieuwe land” oversteken

Er zijn vele mensen die de Here Jezus hebben aangenomen en toch niet wedergeboren zijn. Je ziet bij zulke mensen dat ze hun “oude leventje” (van vóór hun bekering) gewoon voortzetten; uit niets kun je merken dat ze een “nieuw leven” zijn begonnen.
Terwijl 2 Kor. 5 : 17 toch leert:

Zo is dan wie in Christus is een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen.

Een christen moet in zijn hart daadwerkelijk “verhuizen” van “het ene land” naar “het andere land”; hij moet in zijn hart als het ware “de grens oversteken”. Dat “oude land” is het koninkrijk van de satan; “het nieuwe land” is het koninkrijk van Jezus Christus.

Is zo’n “verhuizing” mogelijk ?
Jazeker !
Kol. 1 : 12 en 13 vertelt ons dat God de Vader Zelf ons heeft “overgebracht” (“verhuisd”):

God de Vader heeft ons verlost uit de macht der duisternis en overgebracht in het Koninkrijk van de Zoon zijner liefde.

De Here Jezus gebruikt in Joh. 5 : 24 het woord “overgegaan”:

Wie in Mij gelooft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven.

(En natuurlijk moeten we aan die “verhuizing” zelf aktief meewerken !)

Het oordeel en de dood horen bij “het oude land”, het (eeuwige) leven hoort bij “het nieuwe land”.
Een groot verschil.

In de verzen 10 en 11 van zijn brief aan Filémon leert Paulus dat een mens door het geloof in de Here Jezus het werkelijke leven ontvangt:

Mijn kind dat ik in mijn gevangenschap verwekt heb: Onésimus. Hij was vroeger onbruikbaar, maar nu is hij zeer bruikbaar.

Paulus had geen lichamelijke kinderen; hij had echter wel vele geestelijke kinderen: mannen en vrouwen die hij door zijn prediking “het eeuwige leven heeft mogen geven”. En omdat Onésimus een van zijn bekeerlingen was, noemt Paulus hem terecht “mijn kind”.
Het bewijs van het nieuwe leven van zijn “kind” was…..het verschil met vroeger. Vroeger was Onésimus onbruikbaar, omdat hij in het koninkrijk van de dood “woonde”; maar nu hij zich in het nieuwe koninkrijk bevond, was hij zeer nuttig geworden.

(wordt vervolgd)

meer informatie:
https://www.frankouweneel.nl